|
|
|
|
Zes bavianen in een onderzoekscentrum in Marseille kregen in hun leefruimte toegang tot computers met touch screens, waarop ze zoveel als ze wilden ‘ leesles’ konden nemen. Het scherm liet eerst een vier-lettercombinatie zien: ofwel een echt Engels woord, ofwel een nonsensikale combinatie van vier letters. Daarna toonde het scherm twee symbolen, voor ‘woord’ en ‘geen woord’. Als de baviaan het juiste symbool aantikte, kreeg hij een kleine voedselbeloning.
Het trainingsprogramma omvatte duizenden trials, waarbij een beperkt aantal echte woorden herhaaldelijk gepresenteerd werd, en vele ‘geen woorden’ elk maar een of twee keer. Zodra een baviaan een echt woord minstens 80 procent van de keren correct identificeerde, werd dit woord toegevoegd aan diens persoonlijke woordenschat. Die varieerde voor de zes bavianen na anderhalve maand training van 81 tot 308 woorden.
Tot zover maakte de training geen onderscheid tussen een spelletje Memory en leren lezen: het was immers niet uit te sluiten dat de bavianen elk woord uit hun eigen woordenschat herkenden zoals je een gezicht herkent, als een uniek geheel. Echter, alle zes de bavianen bleken naarmate de training vorderde ook tot 80 procent effectief in het identificeren van echte woorden die ze niet eerder gezien hadden. De slimste baviaan - degene met de woordenschat van 308 woorden - was er tegen het eind van de training bijna onfeilbaar in. Nonsenswoorden zagen de apen iets vaker aan voor echte woorden, maar ook daar scoorden ze ruwweg 2 op de 3 keer goed.
Dat is des te opmerkelijker, omdat de nonsenswoorden geen volstrekt toevallige combinaties van letters waren: het waren altijd drie medeklinkers en een klinker, samengesteld uit paren opeenvolgende letters die ook in de echte woorden voorkwamen. De onderzoekers concluderen dat de bavianen wel degelijk letters en lettercombinaties analyseren, hoewel ze geen idee hebben dat een letter voor een bepaalde klank staat en ze – daar gaan de onderzoekers althans van uit - van geen enkel woord de betekenis weten.
Ze maten ook hoe goed de apen een nonsenswoord van een echt woord konden onderscheiden, afhankelijk van de ‘orthografische afstand’ tussen beide. Die afstand hangt af van hoeveel letters in het nonsenswoord moeten worden geschrapt, toegevoegd en/of veranderd om het tot het dichtstbijzijnde echte woord te transformeren. Er bleek een rechtstreeks verband tussen de orthografische afstand en de nauwkeurigheid van het baviaanse oordeel.
In Science werpen zij - de onderzoekers, niet de bavianen - de hypothese op, dat ook mensen op deze statistische manier woorden herkennen. Pas op een hoger niveau van informatieverwerking in de hersenen zou de klank van de letters en de betekenis van de woorden een rol gaan spelen.
Bron: wetenschap24.nl | TRL Ontbijtnieuws | Carnotaurus
|
|
13 Apr 2012, 15:40 |
Aantal keer bekeken: | 397 |
|
|
|
|
|
|
|
